Leviticus 25: 1 De HEER zei tegen Mozes, op de Sinai: 2 ‘Zeg tegen de Israëlieten: “Wanneer jullie eenmaal in het land zijn dat ik je zal geven, moet het land rust krijgen, een sabbatsrust gewijd aan de HEER.
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
Mozes heeft het Joodse volk zeer veel regels waaraan ze zich moeten gaan houden na de intocht in het land Israël. Veel ervan zijn voorwaarden die ze moeten volgen om als heilig volk van God te leven en in het land te mogen blijven. Die voorschriften gelden niet zomaar voor ons; daar komt bij dat ons land geen theocratie is. Maar de principes achter die wetten, zijn vaak ook een voorbeeld voor ons, waar we een nieuwtestamentische invulling aan kunnen geven.
Sabbatsrust is er één van. Elk zevende jaar het land apart houden, heilig voor de Here. Lev. 25 gaat verder met: 3 Zes jaar achtereen mogen jullie je land inzaaien, je wijngaard snoeien en de oogst binnenhalen. 4 Maar het zevende jaar moeten jullie het land laten rusten. Het is een sabbatsjaar dat aan de HEER gewijd is. Je mag dan je land niet inzaaien, je wijngaarden niet snoeien, 5 het koren dat vanzelf opkomt niet als oogst binnenhalen en niet de druiven oogsten van je ongesnoeide wijnstokken. Het moet een jaar zijn van volstrekte rust voor het land. 6 Wat er in dat jaar op het land groeit is voor jullie allen. Je mag er zelf van eten, maar ook je slaven en slavinnen, je loonarbeiders en de vreemdelingen die bij je te gast zijn; 7 ook voor je veestapel en voor de in het wild levende dieren kan het als voedsel dienen.
Eerst volgen de voorschriften. Nu, dan kan je denken: “Dat is lekker, waar moet ik dan van eten in het zevende jaar. Het land geeft zonder inzaaien en snoeien toch te weinig opbrengst?” Maar dan zien we Gods principe. De Heer belooft: doe dit en dan zal Ik jullie zegenen. In vers 20 staat namelijk: 20 en mochten jullie je afvragen waarvan je het zevende jaar moet leven als je niet mag zaaien en oogsten, 21 bedenk dan dat ik jullie het zesde jaar zal zegenen met een oogst die voor drie jaar toereikend is,
De Heer weet wat Hij doet. Hij vraagt van het volk vertrouwen, toewijding, geloof, gehoorzaamheid. En dan zal Hij zegenen, niet slechts één jaar, maar drie jaar. Precies wat nodig is. Omgekeerd is het ook zo. Niet op de Here vertrouwen leidt tot gebrek aan zegen, moeite, misoogsten en zelfs honger.
Heiligen wij ons leven aan de Here? Ga ik heilig om met mijn geld, met mijn bezit, met mijn tijd, met mijn talenten, met mijn gezin? Durf ik Hem te vertrouwen? Of probeer ik alles “in eigen kracht”. Dat is best een uitdagende vraag in deze tijd. Het principe van de Heer is helder. Zoals ook staat in Psalm 37: 5 Wentel uw weg op den HEERE, en vertrouw op Hem; Hij zal het maken. Halleluja!
Overige zaken:
- Voortdurend gebed om bescherming voor de kwetsbaren en zieken onder ons en de zorgverleners blijft nodig. Gebedsavond (via Skype) vooralsnog elke donderdag. Geef je op dan krijg je een linkje om aan het digitale gesprek mee te doen. Het blijft een mooie ervaring om met zo’n grote groep en de Heer verbonden te zijn.
- Gebed om volharding voor ons allen. En dat de Here de crisis gebruikt tot zijn eer.
- Zondag 26 april om 10.00 uur is er op Kerk TV weer een uitzending van een korte dienst. Schakell net als met Pasen Kerk TV in en dan volg je het live. Gebed gevraagd. Ook dat de spullen goed werken; Ad en ik zijn deze week twee keer in de school geweest en alles is nu hersteld. Maar dat moeten we zondag weer opnieuw opbouwen. En er kan altijd iets kapot gaan. Dat kunnen we (de gemeente dus) nu helemaal niet gebruiken.
Hartelijke groet,
Eric
