Joh. 5: 5 Er was ook iemand bij die al achtendertig jaar ziek was. 6 Jezus zag hem liggen; hij wist hoe lang hij al ziek was en zei tegen hem: ‘Wilt u gezond worden?’
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
Hij was al achtendertig jaar ziek! En waarschijnlijk lag hij al een flink aantal jaren in Bethesda. Had hij dan nog hoop om te genezen? Het verhaal lijkt aan te geven dat hij die hoop al had verloren. Immers, toen Jezus hem vroeg of hij gezond wilde worden zei hij: ‘Heer, als het water gaat bewegen is er niemand om mij erin te helpen; ik probeer het wel, maar altijd is een ander al vóór mij in het water.’
Waarschijnlijk had hij geen sprankje hoop meer. Dus wat was zijn vooruitzicht? Elke dag daar liggen, en dan tot zijn dood toe te zien hoe anderen soms zouden genezen en hij niet!
Deprimerend, en bovendien klinkt er iets in zijn antwoord door, dat hij de schuld voor het feit dat hij niet kon genezen, bij een ander legt. De ander is altijd eerder, sneller en dus…
Wij weten het vervolg al; de verrassing is al weg: Jezus zegt: ‘Sta op, neem uw matras op en wandel.’ Jezus geneest hem wel en al die anderen niet! Is dat niet toch verrassend?
Jezus doet dingen anders dan wij verwachten. Daar wil ik hoop uit putten. Jezus herstelt deze man na 38 jaar, terwijl deze man hopeloos zijn dagen slijt.
Hoe zit het nu met ons? Wat is onze hoop voor de gemeente, voor ons leven, voor onze gezondheid, voor onze relaties? Geven we misschien ook een beetje de schuld aan anderen voor ons eigen gebrek aan een verwachtingsvol uitzien naar wat Jezus kan doen?
Zelfs dan kan de Here Jezus daar aan voorbijgaan en ons toch genezen daar waar we genezing nodig hebben. Zijn genade is verrassingsvol groot! Maar dan moeten we wel doen wat hij tot ons persoonlijk zegt. Onze eigen “matras” opnemen. Laten we bidden dat de Here ons persoonlijk toont welke “matras” we door Zijn kracht moeten opnemen.
Daaraan verbonden is het een mooie uitdaging om straks mee te doen aan onze vastendag met een ontmoeting voor gebed op zaterdag 26 september om 17.00 uur in Visser ’t Hooft. Dat we ons verootmoedigen voor de Heer en Hem vragen of Hij ons zijn wil voor de gemeente in Leiderdorp openbaart.
