Volwassen worden
1 Corinthiërs 14: 19 maar in de gemeente wil ik liever vijf woorden met mijn verstand spreken, om ook anderen te onderwijzen, dan duizenden woorden in een tong. 20 Broeders, weest geen kinderen in het verstand, maar in de boosheid; wordt in het verstand volwassen.
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
In de vorige nieuwsflits hanteerde ik de parallel tussen de liefde van een man voor zijn vrouw met die van Christus voor zijn gemeente. En ik vroeg: hou ik van de gemeente?
Waar blijkt mijn liefde voor de gemeente uit? Ben ik bereid mijn eigen gelijk te parkeren omwille van de groei en de eenheid van de gemeente? Paulus zegt daar rake dingen over. Onder andere in bovenstaande brief. Daarvoor heeft hij uiteengezet dat er grote verscheidenheid is in gaven, maar de gaven samen moeten worden benut tot opbouw van de gemeente als totaal. Dus sommige dingen zijn op zich heel nuttig, maar niet altijd in de samenkomst. Hij haalt dan het voorbeeld van de tongentaal / klanktaal aan en zegt in vers 18 Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek;
Dus eigenlijk zegt hij: “Ja, spreken in tongen is goed en heel erg nuttig. Dat moet je niet veronachtzamen. Maar ik zal dat niet overal en altijd luidop (zoals iemand die de gemeente toespreekt) doen. In de gemeente kan het soms beter zijn om me stil te houden. En word nou niet boos om wat ik zeg, maar kijk naar het doel van alle gaven: opbouw van de gemeente!”
Dus als ik van de gemeente hou, moet ik me afvragen wat ik wel en niet zeg, of doe. Betekent dit foutloos gedrag? Nee, maar wel het steeds weer zoeken naar opbouwend gedrag. En gelukkig weten we dat we ook hierin afhankelijk zijn en gedragen worden door Gods grote genade. Fouten maken we allemaal, maar Zijn genade is ook voor allemaal, en verbeteringen kunnen we ook allemaal realiseren. Dank zij onze Here, die ons overeind helpt als we struikelen.
In dat spanningsveld opereren we steeds, ook nu dit sterk beïnvloed wordt door de overheidsmaatregelen om het corona virus te bestrijden.
Onze uitdaging is: hoe bouw ik aan de gemeente in deze periode?
Oefenen in corona tijd vervolg
Zondag 21 juni hebben we voor het eerst met in totaal bijna 30 personen geoefend met de nieuwe regels. Het valt nog niet mee, maar met dit aantal was het goed te doen en hebben we ons goed aan de regels kunnen houden.
Ik merk wel aan reacties of mails van mensen dat de meningen uiteen lopen. Sommigen vinden het onnodig om ons aan de regels te houden. Maar voor anderen gaan we niet ver genoeg als we besluiten om toch samen te zingen, al is het dan ook zittende en met minder volume en met een beperkt aantal liedjes.
Ik las stukken in de krant van gelovigen die vinden dat we de Heer verloochenen als we niet zingen. Maar in vorige eeuwen werd er in protestantse diensten in het geheel niet gezonden, dat vond men te werelds. En is het een uiting van gebrek aan vertrouwen als we de overdaad aan hygiëneregels volgen? Maar er zijn ook gelovigen ziek geworden bij kerkdiensten of studieavonden.
U begrijpt het al: vormen zijn volgens mij veranderlijk in de tijd en cultureel gebonden. En daar hebben wij ook mee te maken.
Het is lastig om daarin balans te vinden en onmogelijk om het ieder naar wens te maken. Uitgangspunt is dat we een veilige plek willen bieden aan iedereen. Misschien noopt dat zelfs om verschillende diensten te organiseren, met en zonder samenzang, met en zonder (jonge) kinderen. Mochten jullie suggesties hebben, dan nodig ik je uit die met ons te delen. En mocht u / jij moeite hebben met het feit dat we er voorlopig voor gekozen hebben om wel samen te zingen, dan hoor ik dat ook graag. Dit helpt ons om onze keuzes te evalueren en misschien te herzien tot andere oplossingen te komen. Ook willen we graag de vorm van de diensten met u bespreken op de geplande gemeentevergadering, die hopelijk 14 juli kan plaatsvinden.
Tegelijk zie ik ook het gevaar dat de overheid meer en meer bepalend wordt in onze samenleving en mogelijk in de kerken. De voorgenomen noodwet schiet naar mijn mening ook te ver door. Tijdelijke maatregelen zijn verklaarbaar, maar mogen niet tot wet worden om het normale intermenselijke contact te gaan verbieden. De voorgenomen wetgeving lijkt mij daarin weer een stapje op weg naar een maatschappij die op enig moment door de antichrist gaat worden beheerst. Net zoals de digitalisering en de sterke afname van onze (digitale) privacy enorm kunnen worden misbruikt in handen van mensen die kwaad willen. Maar dat bepaalt niet mijn focus. Die wordt bepaald door de woorden van Jezus in Mattheüs 24 dat dit alles het begin der weeën is. En de oproep om te volharden tot het einde.
Dit alles toont de noodzaak van uw gebed om met wijsheid steeds te kiezen en onze samenkomsten in goede banen leiden. Laten we bidden voor de overheid dat zij besluiten neemt die in overeenstemming zijn met Gods wil.
