Mattheus 6: 26 Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven?
Lieve broeders en zusters,
“Kijk dan, zie je het niet? Daar gaat-ie! Hij heeft weer iets in zijn snavel. Kijk dan wat mooi!”
Zoals gebruikelijk zie ik het weer niet. Ik heb mijn bril niet op, maar ik zie wel wat vliegen (of zie ik ze vliegen?). Het is het ritueel dat wij de laatste jaren gelukkig vaker zien: een paartje koolmeesjes is bezig een nestje te bouwen in het nestkastje aan onze tuinmuur. Ze vliegen weer af en aan met takjes en gras en wat ze maar kunnen gebruiken voor hun nestje. Ik ben met mijn gedachten alweer ergens anders. Gelukkig denk ik er even later aan terug. Wat is dat ongelooflijk mooi! Deze vogels maken zich niet druk om wat er gebeurt met de economie. Ze denken niet aan de capaciteit op de Intensive Care. Nee, ze vliegen en verzamelen en bouwen hun nestje. Nog een paar dagen, en dan is het nestje gereed. En dan is het: eitjes leggen en broeden. Ze doen precies waar ze voor geschapen zijn.
Over enkele weken hopen we weer te genieten van het gevlieg van het ouderpaar met allerlei eten voor de piepende jonkies. Een schitterend gezicht en gehoor. En dan nog weer een paar weken en op een dag vliegen ze allemaal uit. Het is altijd maar de vraag of wij dat kunnen zien, want ineens is het zover en enkele uren later zijn ze vertrokken en moeten we weer een jaar wachten op een nieuw nestje. De kans dat we dit jaar thuis zijn bij die gebeurtenis is natuurlijk vrij groot…
Het doet me denken aan de woorden van Jezus in de bergrede die hierboven staan. Eerst zegt Hij in vers 25 Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten of drinken, of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? 26 Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven?
Hij roept ons op om niet bezorgd te zijn maar te vertrouwen in Hem. Het is blijkbaar heel menselijk om juist wel bezorgd te zijn. Hij veroordeelt ons niet omdat we bezorgd zijn. Hij zet bezorgdheid in het juiste perspectief. Bezorgdheid over ons leven helpt niet om de situatie te veranderen of op te lossen. Nee, zegt Hij, het leven is meer dan voeding, en kleding is niet direct van belang. Want onze Vader zorgt voor ons, net zoals voor de vogels. Nee, nog veel meer dan voor de vogels! We zijn kostbaar in Zijn ogen.
In Johannes 17: 3 zegt Jezus: Dit nu is het eeuwige leven, dat zij u kennen, de enige waarachtige God en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt. Dat is waar het om draait in het leven. In onze westerse maatschappij zijn de meeste mensen eraan gewend dat we binnen bepaalde grenzen “alles” hebben; eten, drinken, woning, medische zorg. En nu ons gewone bestaan wordt ingeperkt, raken sommigen in paniek; misschien wij ook. Niet nodig zegt de Heer. Richt je oog op je hemelse Vader, Hij zorgt toch voor ons. We mogen Hem nu al kennen en eeuwig met Hem leven! Dat gaat het hier-en-nu ver te boven! Kijk naar de vogels om jezelf daaraan te herinneren.
Laten we ook leren van hen, die al die “gewone” zegeningen in onze maatschappij al geruime tijd niet vanzelfsprekend vonden. Ik bedoel degenen, die al lang lijden door ziekte, of omdat ze op de Voedselbank zijn aangewezen, of door het gemis van familieleden. En ja die mensen kennen we in onze gemeente ook. Niet iedereen deelt dit graag. Maar wees open en vertel elkaar hoe je omgaat met bezorgdheid of angst en hoe de Here je hierin steunt, of zelfs hoe je die steun misschien niet ervaart. Want dan kan iemand anders jou misschien bemoedigen. Bidt dat Hij ons helpt vrij als een vogel te zijn.
Afsluiter
Quarantaine is afgeleid van het Italiaanse woord voor veertig, het aantal dagen dat een schip voor anker moest liggen alvorens de bemanning van boord mocht. Het woord klinkt nu wat negatief. Maar Mozes is twee keer in een hemelse quarantaine gegaan op de berg Sinaï. Dat is een geweldige tijd geweest! Wil-ik-ook!
Hartelijke groet,
Eric
