Keiharde garantie!
Mattheüs 16: 18 En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
Hoe kunnen wij als gemeente in en na deze corona-tijd de gemeente vorm geven? Dat is een vraag waar ik al langere tijd mee bezig ben. Immers, eigenlijk willen we allemaal snel terug naar de oude situatie, het oude normaal. Maar voorlopig lijkt dat er niet op. Ook wij hebben te maken gekregen met plotselinge beperkingen. Niet door een overheid die het christendom wil uitroeien zoals in vele landen waar de vervolgde kerk actief is. Maar door een virus dat wereldwijd zorgt voor een ontwrichte samenleving. Ook de vervolgde kerk heeft ernstig te maken met de gevolgen van lokale lock-downs. En zij hadden het al veel zwaarder dan wij. Dus laten wij onszelf niet zielig vinden als we allerlei mooie dingen moeten missen, zoals samen in grote huisgroepen bij elkaar komen, of uit volle borst de Heer aanbidden. De vervolgde kerk kent die luxe al jaren niet (meer). En men weet vaak niet beter maar heeft de moeilijke situatie geaccepteerd en geleerd als gemeente daarin te functioneren. Daarin is zij een groot voorbeeld voor ons.
Wij moeten nog leren om met de nieuwe vervelende situatie om te gaan. Zoals de groepsgrootte van huiskringen beperken, samenzang beperken, gebedssamenkomsten digitaal in plaats van aan huis, avondmaal met extra hygiëneregels, niet bij iedereen zomaar over de vloer komen, nog meer rekening houden met mensen een kwetsbare gezondheid, en continu nadenken over afstand houden. Ik denk dat dit nooit zal wennen. Maar ik weet dat ik niet bij de pakken moet neerzitten.
Immers, Jezus zei tegen Petrus dat Hij zijn gemeente zou bouwen op de belijdenis van Petrus dat Jezus de Zoon van God is, de Messias. (Dus niet op Petrus als persoon zoals de NBV onterecht vertaalt). En Hij vervolgt met de geweldige belofte, de keiharde garantie dat de poorten van het dodenrijk, de hel, de gemeente niet zullen overwinnen!
En dat geldt ook vandaag voor ons. Wij zijn kinderen van de allerhoogste God. Hij weet waar we als kerk in onze samenleving mee te maken hebben. En dat is lastig, maar vergeleken met de vervolgde kerk, is dat niet direct moeilijk. Laten we ons vasthouden aan die belofte van de Here Jezus. En zoeken naar wegen hoe we in deze tijd als gemeente toch uitnodigend kunnen zijn en mensen kunnen bereiken met het evangelie van de opgestane Heer. Dat zal veelal in kleine(re) groepjes gebeuren dan voorheen. Blijf contact met elkaar zoeken via de telefoon, de samenkomst en natuurlijk in het gebed. Gebed voor elkaar, maar ook voor de mensen om ons heen. Wie weet wie de Here op het oog heeft en naar ons toe gaat brengen!
En misschien bereidt de Heer ons momenteel voor op nog veel moeilijkere tijden en moeten we meer leren leven vanuit die garantie dat de poorten van de hel de gemeente niet zullen overwinnen, want de Heer is onze Rots.
