Rom. 12:1 Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en Gode welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst.
2 En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.
Broeders en zusters,
We deden er niet veel aan, maar zondag 31 oktober was het hervormingsdag. Dan wordt gedacht aan Luther die in 1517 zijn 95 stellingen op de kerkdeur sloeg om de Rooms Katholieke Kerk van binnenuit te bewegen te handelen naar Gods Woord. Die dag sprak ik over de eerste gemeente en riep op om kritisch naar onszelf te kijken over vier punten waarin de eerste gemeente volhardde om een Geestelijk Gedreven Gemeente te zijn. Daarbij kwamen de volgende punten naar boven:
- Zoek ik Bijbels onderwijs in of buiten de gemeente om te leren en toe te passen?
- Zoek ik de onderlinge gemeenschap om mij in te zetten in Gods gemeente omdat Hij zoveel liefde heeft voor de gemeente?
- Vier ik de verzoening, de verlossing, de overwinning en de eenheid van de gemeente in maaltijd van de Heer?
- Ben ik volhardend in gebed, privé en in de gemeente?
Misschien lezen we dit als een lijstje verplichtingen, maar dat is niet de bedoeling. Het is een lijstje dat is afgeleid uit slechts één fantastische uitnodiging van Jezus: Kom tot Mij (Mat.11:28)!
Paulus zegt in Rom. 12:1: “ik vermaan je”. Dit komt over als belerend, maar het is hetzelfde woord dat vertaald wordt als: troosten, bemoedigen. De oproep om ons in te zetten is een troost. Jezus houdt van ons en wil ons gebruiken, met onze gebreken. We zullen op aarde nooit perfect zijn maar de Heer houdt van ons en wil ons bemoedigen dat we mogen dienen met wat we wel hebben. En Hij verheugt Zich over ons.
Hij wil ons van binnenuit hervormen en nodigt ons uit onszelf onder te dompelen (baptist te worden) in zijn liefde, genade en Geest.
