Romeinen 14: 8 want als wij leven, het is voor de Here, en als wij sterven, het is voor de Here. Hetzij wij dan leven, hetzij wij sterven, wij zijn des Heren.
Lieve broeders en zusters,
Samenkomsten na 1 juli
Eindelijk hadden we vandaag dan een samenkomst met ongeveer 35 bezoekers, dus iets lager dan normaal en helaas nog geen kinderen van de leeftijd Mienies, Parels en Fakkels erbij. Maar we zijn weer begonnen en gaan hopelijk weer opbouwen naar normale aantallen en diensten, waarin ook zang en muziek weer goed vertegenwoordigd is en zonder dat er sprake is van belemmeringen. Ook zie ik ernaar uit dat we weer samen gaan koffie drinken. We willen dit allemaal stap voor stap weer opbouwen, maar zijn “streng” begonnen in de hoop dat iedereen ervan is doordrongen dat we met elkaar voorzichtig moeten zijn. Niemand zit immers te wachten op een ziekte die ernstige vormen kan aannemen. Daarom zeggen we nu: na de dienst direct rustig de zaal verlaten en buiten met elkaar napraten. Wellicht op korte termijn wel met koffie en thee.
Zoals eerder genoemd is er komende week een samenkomst met viering van het avondmaal. Met als bijzonderheid: we gaan deze dienst niet samen zingen. In de preek van vanochtend ben ik hier op ingegaan. Hoe we het wel gaan doen, daar zijn we nog mee bezig. Je kunt ideeën nog aanreiken. We hebben nog de hele week! Ik heb al een enkele suggestie gekregen en hoor dat er ook ideeën zijn geopperd inzake de kinderen. Zoals bekend zijn meer vrijwilligers voor de diverse taken van harte welkom. Te denken is aan kinderoppas, of kinder-begeleiding, bediening beamer, of laptop, begeleiding mensen in de zaal naar eigen plek, kostertaken etc.
Overdenking
We willen onze Heer grootmaken en aanbidden, elke zondag opnieuw. En dat kan met veel zang en muziek, dat vind ik heerlijk en past bij de gemeente van Christus. Maar het is niet de enige manier om Hem groot te maken. Dat leren we ook van onze broeders en zusters uit de vervolgde kerk. En wie weet, misschien wil de Heer wel dat we creatiever worden dan we al zijn. Misschien zijn we over een aantal jaren (hopelijk maak ik dat niet meer mee, maar…) genoodzaakt zijn om andere vormen te hanteren, omdat een gewone samenkomst wordt verboden. Vervolging van gelovigen is van alle tijden en wij hebben een zeer vrije periode meegemaakt, maar de bakens zijn de laatste tientallen jaren verzet. In ethische kwesties (abortus, euthanasie, huwelijk etc.) kiezen westerse regeringen, waaronder de onze, steeds vaker voor normen en waarden die volgens mij niet met Gods Woord te verenigen zijn. En ik ben bang dat het een kwestie van tijd is voordat kerken die orthodoxe standpunten huldigen het steeds moeilijker gaan krijgen in Nederland. Wij moeten alert zijn. Door de coronacrisis is de overheid ook bezig om meer macht naar zicht toe te trekken, zelfs tot in de kerk. Dat is dus niet, dat wij ons gezonde verstand gebruiken en maatregelen t.a.v. hygiëne volgen. Maar deze zaken staan op gespannen voet met elkaar. Welllicht maken wij het nog mee dat ons het samenkomen wordt verhinderd en dat we moeten uitkijken dat onze buren ons niet aangeven bij de overheid. Dan zal uit volle borst in de huiskamer zingen ook niet handig zijn. Dus is het prima dat we daar al eens over nadenken. Wat blijft er van onze gemeente over als muziek, samenkomen in een gebouw, kinderclubs en overige activiteiten, dus onze vormen van samen kerk zijn, verboden worden?
Hebben wij dan geleerd om te schuilen bij de Heer zelf? Een diepe relatie met Hem persoonlijk te ontwikkelen, zijn stem te verstaan in de stilte temidden van een onrustige wereld? Heeft de coronacrisis ons tot nu toe geholpen om stil te staan bij wat werkelijk belangrijk is in het leven?
Ik weet zeker: ik moet nog veel leren. Want de vormen bepalen mijn geloofsleven meer dan ik eigenlijk wil.
Paulus zegt in Fil. 3: 10 Dit alles om Hem te kennen en de kracht zijner opstanding en de gemeenschap aan zijn lijden, of ik, aan zijn dood gelijkvormig wordende, 11 zou mogen komen tot de opstanding uit de doden.
Alles is er op gericht om Jezus (beter) te kennen. En laat dat onze wens zijn: Hem beter kennen. Gelukkig geeft Paulus enkele verzen verder deze bemoediging: 15 Laten wij dan allen, die volmaakt zijn, aldus gezind zijn. En indien gij op enig punt anders gezind zijt, God zal u ook dat openbaren; 16 maar hetgeen wij bereikt hebben, in dat spoor dan ook verder!
