Lukas 19: 10 Want de Zoon des mensen is gekomen om het verlorene te zoeken en te redden.
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
Vanochtend preekte de voorganger, G. Goessens, over dit tekstgedeelte en stond hij stil bij de diepte van deze tekst en de beschreven situatie van Jezus die Zacheüs uitnodigt. De Schepper van de wereld, van het onmetelijke heelal, dat onvoorstelbaar groot is, kwam als mens naar de aarde en zocht ons, zijn schepselen. En ik werd weer bepaald bij de onmogelijke onmetelijke genadige liefde van God voor ons!
Met het voorbeeld van dat kleine irritant mannetjes, Zacheüs, die als taak had: het innen van gelden van zijn landgenoten, voor de bezetter. Zelfs voor zo’n man is Jezus gekomen. En ook voor ons. Hij kwam om het verlorene te zoeken. Dat betekent dat je alleen gevonden kunt worden als je beseft dat je verloren bent! En daar schort het vaak aan bij ons, eigenwijze mensen. Mensen die wijs zijn naar eigen mening, maar dwaas in de ogen van God. Pas als je ziet dat je een dwaas bent en verloren, dan kun je ingaan op het aanbod van genade. En dan mogen we weten dat deze tijd op aarde voor ons is als het verblijven op een doorgangsplaats.
Alles gaat voorbij, ook de corona crisis. Maar Gods trouw blijft tot in eeuwigheid. Met Hem zullen we leven tot in eeuwigheid. Tenminste, als we net als Zachëus ons willen buigen voor de Koning. En dan mogen we vieren dat we zijn kinderen zijn. Ook als we anderhalve meter van elkaar blijven, of we nu bang zijn om ziek te worden (want dat is een menselijk gevoel), of dat we vinden dat het virus helemaal geen aandacht mag hebben. Samen in de naam van Jezus zijn we één, ook als we op alle andere terreinen hemelsbreed van elkaar verschillen. Want God maakt ons tot zijn kinderen, als we Jezus hebben aangenomen (Joh. 1:12). Zijn liefde voor ons is onvoorstelbaar!
Samenkomsten na 1 juli
Na versoepeling van de overheidsregels kunnen we volgende week zondag eindelijk weer samenkomen voor een dienst in de aula van Visser ’t Hooft. Aan de ene kant kijk ik daar ontzettend naar uit. Maar aan de andere kant weet ik dat de nieuwe regels het niet makkelijk maken en het vertrouwde gevoel, de toegankelijkheid van de diensten, ons losse informele gedrag, niet op de oude manier kan worden gehandhaafd. Ook wij moeten afstand houden, handen desinfecteren, etc.
We hebben twee keer geoefend met een beperkte groep bezoekers, want we zullen ons gaan houden aan een flink aantal hygiënemaatregelen. U ontvangt daar nog een aparte mail over. Zoals ik al eerder zei: het is onmogelijk om het ieder naar wens te maken en daarom vragen wij uw begrip voor de keuzes die we maken.
Omdat we voor het eerst met weer een grote groep samenkomen, stellen we het avondmaal een week uit. Puur omdat we de eerste zondag met nieuwe regels al een stevige uitdaging vinden en het vieren van het avondmaal dit nog lastiger maakt.
Uitgangspunt blijft dat we een veilige plek willen bieden aan iedereen. En we denken eraan om de komende weken verschillende diensten te organiseren, met en zonder samenzang, met en zonder (jonge) kinderen. De interactie tussen mensen uit de risicogroepen met kleine kinderen levert ook een verhoogd risico op. En dat betekent dat wij en u ook daar keuzes moeten maken.
Ik blijf oproepen om suggesties voor praktische invulling aan de raad door te geven.
Van enkelen heb ik begrepen dat die momenteel liever niet willen zingen. Graag hoor ik dat van iedereen als dat voor u geldt. We willen daar een oplossing voor vinden.
