Romeinen 14: 1 Aanvaardt de zwakke in het geloof, maar niet om overwegingen te beoordelen. 2 De een gelooft, dat hij alles eten mag, maar de zwakke eet plantaardig voedsel. 3 Wie wel eet, minachte hem niet, die niet eet, en wie niet eet, oordele hem niet, die wel eet, want God heeft hem aanvaard. 4 Wie zijt gij, dat gij eens anders knecht oordeelt? Of hij staat of valt, gaat zijn eigen heer aan. Maar hij zal staande blijven, want de Here is bij machte hem vast te doen staan.
Lieve broeders en zusters,
Overdenking
Nog altijd denken veel mensen dat het in het geloof gaat om uiterlijke regels en wordt “de kerk” vaak verweten schijnheilig te zijn. De boodschap van genade, omdat niemand van ons in staat is alle goede en zeer diepgaande regels van God na te komen, is nog onvoldoende bekend. Zijn de regels dan niet belangrijk, omdat we toch niet in staat zijn ons altijd perfect te gedragen? Natuurlijk wel, het is de hoogstaande norm, de goddelijke wet, die ons toont dat we zondigen en genade nodig hebben. De brief van Paulus aan de Romeinen leert ons dat duidelijk. Maar er is meer. Hij leert ons ook dat ieder die de Here Jezus van harte wil volgen, toch tot andere inzichten kan komen over uiterlijkheden. En die laatste worden ook bepaald door cultuur, leeftijd, achtergrond, persoonlijkheid en nog veel meer.
Als wij dan denken dat alleen wij het goede inzicht hebben en de ander niet, ligt oordelen of veroordelen op de loer. Zeker als we in sommige opzichten vanuit de Bijbel ons gelijk kunnen aantonen. Maar Paulus zegt dat gelijk hebben niet het belangrijkste punt is. Het gaat om het geweten van de ander. Hij maakt dat duidelijk in het voorbeeld van het wel of niet eten van vlees. Paulus zegt hier niet dat je dan geen vlees meer mag eten, maar dat gelovigen elkaar niet moeten veroordelen om een afwijkend standpunt, ook als dat als zwak geloof is te typeren.
Ik moest hier aan denken in verband met de nieuwe regels in onze samenleving door de corona crisis. Als gemeente zijn we bezig om binnenkort weer in grotere groepen samen te komen zodat we in juli weer als gemeente in aangepaste vorm God kunnen groot maken in de zondagdienst. Daarbij is het belangrijk dat we elkaars belang gaan zien. Sommigen vinden de anderhalve meter regel onzin. Anderen zijn echt bang om besmet te worden, of ze nu wel of niet in een risicogroep vallen. Het gaat er in Gods gezin niet om of je dan gelijk hebt, maar of je elkaar liefhebt en respecteert en dus rekening houdt met de angst van de ander.
Daar komt bij dat we een goed getuigenis afgeven richting de samenleving als we ons houden aan regels die niet tegen Gods Woord ingaan, ook als we het wellicht onzin vinden. Dan zeggen we indirect: de Baptistengemeente Leiderdorp is een veilige plek voor jou!
En dat zal vast niet altijd goed gaan. Sterker nog: de regels zijn gewoon niet altijd even duidelijk. Maar we mogen wel proberen “risicomijdend” samen te komen, in vertrouwen op de genade van onze Here Jezus Christus.
Speciale dag?
Paulus gaat in dit stukje verder met: 5 Deze immers stelt de ene dag boven de andere, gene stelt ze alle gelijk. Ieder zij voor zijn eigen besef ten volle overtuigd. 6 Wie aan een bepaalde dag hecht, doet het om de Here, en wie eet, doet het om de Here, want hij dankt God; en wie niet eet, laat het na om de Here en ook hij dankt God.
Deze tekst kan ik ook op een andere manier toepassen. Sommige mensen hechten niet aan speciale dagen, andere wel. Ik ken een ietwat oudere zuster, die hecht niet zozeer aan haar verjaardag, tenminste dat zegt ze. “Gewoon doorademen” zegt ze dan. Een beetje gek is wel dat ze andere mensen dan wel altijd feliciteert en bijna nooit iemand vergeet die jarig is of was en dan mailt, belt of een kaartje stuurt.
Dus: al hecht ze niet zo aan haar vierennegentigste verjaardag, ze vindt een felicitatie vast wel lief! ?. Ja, … is maandag jarig!
