Johannes 10: 14 Ik ben de goede herder en Ik ken de mijne en de mijne kennen Mij, 15 gelijk Mij de Vader kent en Ik de Vader ken, en Ik zet mijn leven in voor de schapen.
Lieve broeders en zusters,
Weer een week zonder normale bijeenkomsten. Het blijft lastig. En naarmate de tijd vordert is er enerzijds gewenning, anderzijds raak je het steeds meer beu. Laten we hopen en bidden dat de regels t.a.v. het verplicht fysieke afstand houden binnenkort kunnen worden verminderd. En natuurlijk dat er geen gemeenteleden of naasten ziek worden. Dit geldt vooral de kwetsbaren onder ons, waartoe een groot deel van de gemeente behoort.
Voor komende zondag plannen we een uitzending. Willen jullie bidden voor een goed verloop van de opnames? Komende week gaan we een keer naar de school om onze apparatuur te controleren want we liepen tegen diverse problemen aan met betrekking tot het geluid. Dat zouden we graag oplossen voor zondag. Daarnaast heb ik een paar dagen met zware hoofdpijn rondgelopen; dat komt niet goed uit als je nog een preek wilt maken. Dus ook daar wil ik wel gebed voor vragen. Verder wil ik jullie bedanken voor het sturen van een kaart aan onze (schoon)moeder. Er waren gisteren al een aantal binnengekomen en ze was bijzonder verrast!
Overdenking
Bovenstaande tekst wijst op wie de Here Jezus voor ons is. Een Goede Herder die zijn leven inzet voor zijn schapen. Moet dat dan, vraag ik me af? Moet een herder zijn leven inzetten? Is het gevaar zo groot? Nu las ik onlangs wat over aanvallen van wolven op schapen. En dan kun je inderdaad concluderen dat de schapen hun leven niet zeker zijn, als er een wolf nabij is. Het bizarre is dat een wolf niet slechts één dier aanvalt en meeneemt om op te eten. Nee, hij valt veel meer schapen aan dan hij zou kunnen opeten en doodt er ook veel. En de aanval van de wolf levert nog meer problemen op. De overige schapen van de kudde kunnen last krijgen van stress met daardoor aanverwante problemen, zoals het te vroeg gaan werpen van lammeren. Tenminste dat zeggen de schapenhouders, zo heb ik in de krant gelezen.
De aanval van de wolf is dus een goed beeld van de aanval van de satan op de gemeente. Hij valt aan om te verdelgen, puur om het verderf. Niet alleen de aangevallen schapen last hebben van de wolf, maar ook de rest van hun kudde. Zo hebben wij ook last van de aanvallen van de duivel op onze broeders en zusters. Ik merk dat sommige broeders en zusters op dit moment last hebben van stress. En dat is goed verklaarbaar. Zeker als je hebt meegemaakt dat mensen in je omgeving ziek zijn geworden of mensen kennen die zijn gestorven aan het corona virus.
Het is een feit dat iedereen last kan hebben van (ernstige) spanningen. Ook kinderen van de Heer kunnen hiermee te kampen krijgen. Wat voor de één iets eenvoudigs is, is voor de ander ontzettend moeilijk. En dat geldt ook omgekeerd. Dus we moeten de ander daarom niet veroordelen; binnenkort ben je zelf misschien het slachtoffer van een aanval. Laten we echter allemaal proberen om vooral stil te staan bij de Herder en niet bij de wolf.
De Goede Herder zegt: Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed. De schapen gaan hem juist wel ter harte. Hij zorgt voor ons en heeft werkelijk zijn leven voor ons gegeven. Dat gedachten we met Pasen. Hij zegt: Ik ben met je tot aan de voltooiing van deze wereld. Hij heeft de dood overwonnen. Hij leeft voor ons en met ons en Hij bidt en pleit voor ons. En geen wolf kan voorkomen dat Jezus de overwinnaar is en wij met Hem! Halleluja!
Hartelijke groet,
Eric
