Waarom die vis? Je komt hem overal tegen. Maar wat betekent hij eigenlijk? De vis is een oeroud symbool. De eerste christenen gebruikte hem al.
Het visteken stamt uit het begin van onze jaartelling en werd door de eerste christenen bedacht. In die tijd maakten de Romeinen in een groot deel van de wereld de dienst uit. Omdat het geloof in één God en het erkennen van één Heer, Jezus Christus, verboden was (het vormde een bedreiging voor de verering van de keizer), moesten de christenen in het Romeinse rijk voorzichtig zijn met hun uitlatingen. Ze zochten naar alledaagse symbolen die niet direct zouden opvallen, maar die wel genoeg te zeggen hadden om elkaar te bemoedigen. De vis was zo’n teken. Het staat symbool voor Jezus Christus.
Ichthus
Iesous – Jezus
CHristos – Christus
THeou – Gods
Uios – Zoon
Soter – Verlosser
De vis is dus één van de oudste christelijke symbolen. Het werd al gebruikt door christenen rond het jaar 70, toen er nog maar net enkele christelijke gemeenschappen waren ontstaan. Het was een symbool dat tot de verbeelding sprak. Niet dat een vis op zichzelf veel zei. Het woord werd gebruikt als acroniem, een letterwoord. Het ging om de betekenis van de letters van het woord. In die tijd was Grieks de wereldtaal. In de politiek overheerste de Romeinse (Latijnse) denkwijze, in de cultuur de Griekse. Het Griekse woord voor vis is ichthus. In dit woord zitten de beginletters van enkele namen en titels van Jezus verborgen: Iesous CHristos THeou Uios Soter (Jezus Christus, Gods Zoon, Verlosser). Daar ging het om! De vis was als het ware een wachtwoord. Een getekend wachtwoord. Wie de vis tekende, gaf zonder woorden aan dat hij of zij christen was: je erkende de geloofsuitspraak waar de afzonderlijke letters van het woord ichthus naar verwezen. Zodoende fungeerde het vissymbool voor de Griekssprekende christenen als een (verborgen) belijdenis van hun geloof.
