Sleutels die ertoe doen

Geplaatst op 18 mei 2020 door Eric Poelman

Openbaringen 1: 17-18 En toen ik Hem zag, viel ik als dood voor zijn voeten; en Hij legde zijn rechterhand op mij en zeide: Wees niet bevreesd, Ik ben de eerste en de laatste, en de levende, en Ik ben dood geweest, en zie, Ik ben levend tot in alle eeuwigheden, en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk.

Lieve broeders en zusters,

Bovenstaande tekst kreeg ik vandaag toegezonden in de mail van Dagelijks Woord. Ik vind dat zo’n geweldige tekst, wat een proclamatie! Als ik dit lees, beeld ik me in dat ik het werkelijk hoor en ik voel mijn hart in mijn keel kloppen van blijdschap!

Wat lijkt het ook een contrast met Goede Vrijdag. Daar is het Jezus die werkelijk dood gaat; hier is het Johannes die als dood voor Hem neervalt. Eerst was Jezus de Vernederde, de Gekruisigde, de Zwakke. Nu toont Hij zich als de Opgestane, de Verhoogde, de Levende. En toch was Hij ook in zijn sterven al de Sterke. Immers, Hij legde moedwillig zijn leven af. Hij koos ervoor om zwak te zijn, vrijwillig legde Hij zijn leven af. Hij koos de vernedering om daarna te worden verhoogd. En door zijn dood heeft Hij nu de sleutels van de dood. Dood waar is uw overwinning, dood waar is uw prikkel? (1 Cor. 15: 55). Jezus heeft de dood overwonnen!

En in zijn overwinning nodigt Hij ons uit met Hem te zijn. “Weest niet bang”, zegt Hij en legt zijn rechterhand op Johannes. Want Hij leeft en Hij heeft bewezen almachtig te zijn. Wij leven door Hem, met Hem en tot eer van Hem! En dat mogen we vieren. Op zondag, samen, en alleen, maar ook de andere dagen van de week. Donderdag is het hemelvaartsdag. We denken eraan dat Jezus opvoer naar de Vader om zijn plaats in te nemen als Verhoogde Heer, die de macht heeft over dood en dodenrijk. En die zijn zegenrijke rechterhand vervolgens ook op ons legt waarmee Hij zegt: vertrouw op Mij voor dit leven, in sterven en voor een fantastische toekomst!

Jezus, mijn Heer en mijn God! Halleluja!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Nieuwsflits 24 Sigaar uit eigen doos

Geplaatst op 13 mei 2020 door Eric Poelman

Mattheus 13: 52  Hij zeide tot hen: Daarom is iedere schriftgeleerde, die een discipel geworden is van het Koninkrijk der hemelen, gelijk aan een heer des huizes, die uit zijn voorraad nieuwe en oude dingen te voorschijn brengt.

Lieve broeders en zusters,

Allereerst wil ik jullie vertellen dat we als raad aan het nadenken zijn op welke manier we na 1 juli kunnen samenkomen. Tenminste als de aangekondigde verruiming van de regels volgens de planning door de overheid zal worden besloten. Daarbij denken we in de maand juni al weer met een kleine groep samen te komen (binnen de maximering van 30 personen) om alvast ervaring op te doen met de nieuwe regels, zoals minimaal anderhalve meter afstand houden. Een klein groepje zal hiervoor een plan maken, dat rekening houdt met een protocol dat is opgesteld door het CIO, het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken, waar wij via de ABC bij zijn aangesloten. Het CIO vertegenwoordigt de kerken in een periodiek overleg met minister Grapperhaus. Als de planning van de overheid doorgezet wordt, en groepen tot 100 personen weer kunnen samenkomen, dan kunnen we in juli ook onze gemeentevergadering houden. Ook kunnen we dan stemmen over nieuwe raadsleden. Dit is allemaal nog met mitsen en maren omgeven. Laten we bidden dat de verruiming van de regels verantwoord kan gebeuren en er intussen geen tweede golf van corona-zieken ontstaat, die Nederland plat legt.

Overdenking

Vroeger rookten veel mensen sigaren. We vergeten het gezondheidsaspect even; daar is al genoeg over bekend. Het gaat me om het gebruik. Ik kan me nog herinneren dat mijn opa er een opstak en ik de geur ervan dagen later nog rook. Mensen boden elkaar sigaren aan om als ultiem genot van gastvrijheid samen na de maaltijd heerlijk een sigaartje te roken, bij voorkeur onderuit hangend in een ouwe rookstoel. Een goede gastheer bood zijn gast dan een heerlijke grote (dure) sigaar aan. Maar ja, als die dan uit de kist van de gast kwam, had de gast er zelf voor betaald en kreeg hij eigenlijk niets nieuws. Hij kreeg gewoon zijn eigen spullen, maar gepresenteerd als een cadeau. Vandaar de uitdrukking sigaar uit eigen doos. Wat heb je daar nu aan?

Niks zou je zeggen, maar toch, soms kan dat waardevol zijn. Jezus maakt die heerlijke vergelijking dat een schriftgeleerde die een volgeling wordt van het Koninkrijk van God, dus in wezen een volgeling van Jezus, nieuwe en oude dingen haalt. De oude dingen worden nu veel waardevoller. Ze waren er al, maar krijgen nu door de verbinding met Jezus nieuwe betekenis, nieuwe waarde.

In het voorbeeld van de sigaren: “Heerlijk, die sigaar, waar komt die vandaan?” Niet wetend dat het je eigen bezit is.

Zo is het ook fantastisch om soms in ons leven schatten te ontdekken die we al hadden, maar waarvan we de waarde mogelijk niet meer zo scherp op ons netvlies hadden. Dat kan zijn, het samen een spelletje doen omdat je ineens veel thuis zit. Of een boek lezen, wat je al lang niet meer deed (de TV is immers zo makkelijk). Soms lees ik iets in de Bijbel en dat lees ik echt niet voor het eerst, maar dan word ik getroffen door die woorden, alsof het compleet nieuw is. Dat is dus een vorm van schatgraven in mijn eigen schatkamer; en wat is die ongelooflijk gevuld met ware rijkdom.

Binnenkort is het weer Pinksteren. Ik bid dat de Heilige Geest ons Zijn rijkdom weer opnieuw toont en we merken dat er een fontein van levend water door ons heen wil stromen!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Nieuwsflits 23 Ware wijsheid

Geplaatst op 11 mei 2020 door Eric Poelman

Ware wijsheid

Psalm 34: 2  In de HERE beroeme zich mijn ziel; laten de ootmoedigen het horen en zich verheugen. 3  Maakt met mij de HERE groot, en laat ons tezamen zijn naam verheffen. 4  Ik zocht de HERE en Hij antwoordde mij, Hij redde mij uit al mijn verschrikkingen.

Lieve broeders en zusters,

Allereerst een praktische opmerking. Vorige week was het geluid van Kerk TV te hard. Vanochtend te zacht. Als die lijn zich doorzet zitten we er komende zondag exact tussen in en zou het goed moeten zijn. Willen jullie daar ook voor bidden, want het is niet eenvoudig het geluid goed te krijgen. En dat kan net zo goed gelden voor grote gemeentes met een uitgebreid techniekteam, heb ik gemerkt. Maar het is erg vervelend als het niet goed te horen is. Wij stoppen er met elkaar veel tijd en energie in en willen het graag goed krijgen zodat ieder kan meezingen bij een goed klinkende muziekgroep, en waarbij de leiding van dienst, zangleiding en preek goed te verstaan zijn. En natuurlijk ook de bijdrage van vandaag van Caitlyn!

Overdenking

Vanochtend hield Johan de Ridder een mooie overdenking. Daarin benoemde hij onder andere dat we niet mee moeten gaan in complot-denken, maar Gods wijsheid nastreven en moeten leren om de tijd te verstaan. En accepteren dat er heel veel onduidelijk blijft omdat we in een gebroken samenleving wonen. Jezus wees er al op, rampen overkomen de mens in deze wereld. En de “waarom?” vraag wordt vaak niet beantwoord. Dat geldt overigens ook voor de “waartoe?” vraag. Het is prettig als je een reden kunt vinden voor lijden en ellende, maar ook die is lang niet altijd direct te vinden. Of soms is er wel een reden te vinden, maar kunnen we pas na tientallen jaren zien dat het lijden goed geweest is voor ons. Doordat God ons karakter erdoorheen heeft gevormd. Dat zijn plan voor ons via een moeilijke weg toch is gerealiseerd. Geen complot, maar herstel door God.

Wat altijd geldt, is dat de Heer naar ons luistert. Zoals staat in Ps. 34:15  De ogen des HEREN zijn op de rechtvaardigen, en zijn oren tot hun hulpgeroep. Wat een troost kan dat zijn. De Heer luistert, Hij antwoordt misschien niet direct, of niet zoals wij willen, maar Hij luistert. En dat is al een groot goed. Hoe vaak ervaren we dat een ander werkelijk naar ons luistert? Hoe vaak luister ik zelf echt goed naar de ander? De Here luistert wel. En Hij antwoordt ook: soms met een hoorbare stem, soms met een ingeving, soms doordat iemand ons belt, soms door een bijbeltektst. Maar ook antwoordt Hij met zwijgen. Dat kan met rust en stilte zijn, die we herkennen. Denk aan Elia. Maar stilte kan ook voelen alsof Hij ons is vergeten. Alsof Hij ons niet hoort…

En toch, Hij is erbij. Wat er ook gebeurt, Hij is erbij. Hij is en zal er altijd bij zijn. En er komt een moment dat we dat ook (weer) ervaren. Dezelfde psalm bemoedigt ons ook met de volgende verzen: 18  De HERE is nabij de gebrokenen van harten Hij verlost de verslagenen van geest. 19  Talrijk zijn de rampen van de rechtvaardige, maar uit die alle redt hem de HERE;

Laten we tot de troon van genade gaan en altijd onze gebeden voor Hem uitstorten. En geloven dat Hij antwoordt, want Hij heeft het beloofd. En wat God belooft, zal gebeuren, daarvan ben ik ten volle overtuigd. Halleluja!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Nieuwsflits 22 Stip op de horizon

Geplaatst op 6 mei 2020 door Eric Poelman

Hebr. 12: Laat ons oog daarbij (alleen) gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugd, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Vanavond werd de lang verwachte (verdere) versoepeling aangekondigd van de regels, die ingesteld waren om de coronacrisis te beheersen. Er trok een bijna hoorbare zucht van verlichting door de aanwezigen bij de persconferentie. We verlangen naar meer ruimte. Maar die moet met beleid gegeven worden, want we zitten in een overgangsfase, zo benadrukte de premier. En daarbij klonk de oproep dat het succes van de aanpak valt of staat met de afspraken; we moeten het samen blijven doen. Maar een verdere versoepeling was nodig; de mensen moeten een stip op de horizon zien, een positief vooruitzicht waar naartoe gewerkt kan worden, zodat ze niet moedeloos worden.

Ik realiseer me dat hier een parallel in zit met Gods Woord. Immers, ook wij leven in een overgangsfase, tussen het “nu” en het “nog niet”. Nu leven wij nog in een gebroken wereld, onder het juk van virus, nu is er nog ziekte en pijn. Nu is het koninkrijk van God op aarde nog niet gevestigd. Maar we leven in de verwachting dat Jezus onze Koning op aarde zal zijn. Het evangelie is het goede nieuws over het komende Vrederijk van onze Vredevorst, Jezus Christus. Maar nu moeten wij nog leven, terwijl we rekening moeten houden met de regels die gelden op deze aarde, een overgangsfase. We bidden voor zieken, maar wonderen van genezing zijn spaarzaam. We bidden om vrede, maar er is veel geweld. We bidden om rechtvaardigheid maar er is veel onrecht. We bidden dat mensen niet hoeven te sterven van honger, maar er is veel armoede en hongersnood. En deze moeiten mogen we met elkaar dragen; ook wij moeten het als gemeente samen met elkaar blijven doen, want de Heer heeft ons aan elkaar gegeven.

De schrijver van de Hebreeënbrief roept ons op om onze blik op Jezus te richten. Hij is ons voorbeeld van het accepteren van lijden in deze tegenwoordige tijd, omdat Hij de enorme vreugde kende die voor Hem lag. Een vreugde die wij ten diepste nooit zo volledig kunnen bevatten, maar waar we alleen maar een beeld van kunnen schetsen. Laat dit beeld ons blijven bemoedigen als we soms teneer geslagen zijn door onze actuele moeiten, verdriet en pijn. De Heer is aan het kruis gestorven, ook voor die pijn. En Hij leeft nu tot in alle eeuwigheid en bid en pleit voor ons (Rom. 8:32). Hij draagt ons door moeite heen; wij hebben meer dan een stip op de horizon. Wij hebben een geweldig hemels vooruitzicht, een kruis in de horizon! Hij is onze Heer. Halleluja!

Hartelijke groet,

Eric

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Nieuwsflits 21 Zoet en zuur

Geplaatst op 3 mei 2020 door Eric Poelman

Openbaringen 6: 5  Toen het derde zegel werd verbroken, hoorde ik het derde wezen zeggen: ‘Kom!’ Ik zag dit: een zwart paard met een ruiter, die een weegschaal in zijn hand hield. 6  Te midden van de vier wezens hoorde ik iets als een stem zeggen: ‘Een dagloon voor een portie tarwe en hetzelfde bedrag voor drie porties gerst. Maar laat wijn en olijfolie ongemoeid.’

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

In de preek van vandaag stond onze broeder Oscar Lohuis stil bij vreugde in beproevingen en in het lijden. Dus niet erna maar terwijl je er midden in zit. Een thema dat je niet theoretisch kunt houden, maar wat je moet doorleven. Het evangelie is vreugde en pijn, zingen en huilen, smeken en lofzingen. Of, zoals we het soms zeggen: het zoet en het zuur. We kunnen niet kiezen om het moeilijke aan de kant te schuiven, alsof dat niet bij het leven, het normale menselijke leven en het normale christenleven hoort. Als je alleen de zegen verkondigt, dan is dat een half evangelie. Net als het niet vertellen van het oordeel; waar blijft anders de genade? In het leven is er ook moeite, pijn, en het leven kan soms een tranendal zijn.

In Openbaringen lezen we over de oordelen die over de wereld gaan. Zonder direct alles naar het heden te willen halen, lees ik wel een parallel naar de houding van de westerse mens (ik ook dus). Bovenstaande tekst wijst er namelijk op dat het normale eten onbetaalbaar wordt, maar dat luxe goederen ongemoeid worden gelaten. Het wijst erop dat armen het heel moeilijk krijgen, maar de rijken kunnen doorgaan met hun gerichtheid op weelde. En hoe zit het dan met mij? Raakt het mij als ik weet dat broeders en zusters moeten vechten voor hun normale levensonderhoud? Of richt ik me op mijn luxe als inwoner van het rijke westen en vind ik dat onze levensstijl ongewijzigd moet blijven? Is de coronacrisis geen moment van bezinning over onze levensstijl? Of willen we met elkaar vooral zo snel mogelijk terug naar de oude situatie, met daarin de voortgaande aanval op de gezondheid van de aarde. Niet dat ik zo’n milieufreak ben, sterker, eigenlijk wil ik er niet over nadenken, want dan weet ik dat ik ook bijdraag aan het klimaatprobleem. En dus mede-schuldig en dat wil ik niet. Tegelijk zie ik maar heel weinig mogelijkheden om daarin te veranderen. Ik hoop dat wij met elkaar antwoorden vinden op de moeilijke vragen.

Ik wil alert zijn op wat er speelt en mijn luxe niet voorop stellen. Zeker niet nu ik zie dat de aarde geschud wordt en vooral de kwetsbaren slachtoffer zijn. Zowel qua gezondheid als hun levensomstandigheden. Beide worden aangevallen.

De Heer is Heer over goeden en kwaden, rijken en armen. Zijn Woord blijft eeuwig staan. Dus weten we ook de toekomst: Hij regeert en zal rechtvaardig oordelen. En daarom wil ik recht handelen, ook als dat beproeving oplevert. Hij is Heer. Halleluja!

Hartelijke groet,

Eric

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen