Heb Lief

Geplaatst op 22 juni 2020 door Eric Poelman

Efeziërs 5: 25  Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, 26  om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het woord, 27  en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zo dat zij heilig is en onbesmet.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

De vorige nieuwsflits gaf ik aan dat Hebr. 13: 4 handelt over het huwelijk in ere houden en rein leven. Toevallig (nou ja…) hebben Anneke en ik daar de laatste dagen enkele keren over gepraat. Hoe hou je je huwelijk in ere? Eer ik mijn vrouw? Eer ik de Here door mijn huwelijk? Hoe doe ik dat dan?

Ik denk dat een belangrijke sleutel is dat je er in de eerste plaats voor kiest om de Here Jezus in alles te willen eren, en vooral in je persoonlijke leven, dus in je huwelijk, en dat evengoed wanneer je niet-gehuwd bent.

Een keuze maken voor de Here Jezus is niet alleen een verstandelijke keuze. Daarbij is het gevoel evenzeer van belang. Maar het begint niet met gevoel. Wij kozen voor de Here, niet alleen omdat “het goed voelt” om Jezus te volgen. Nee, omdat we begrijpen dat we Zijn genade nodig hebben voor ons heil, maar ook voor ons dagelijks leven.

En dan geeft Hij ons soms grote blijdschap. Maar ook wanneer we ons minder blij of zelfs depressief voelen, is Hij nabij en ons eeuwig heil onveranderlijk. Wij blijven een kind van God. Zoals staat in Joh. 1: 12 Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven.

Van daaruit wil Hij ons verder heiligen. Het begint met geloof, een keuze maken voor Hem, en het gevoel dat volgt. Zo ook in het huwelijk. Kiezen voor een heilig verbond. Het verbond wordt niet verbroken omdat man of vrouw soms wat minder enthousiaste gevoelens voor zijn / haar huwelijkspartner kan opbrengen. Gevoelens alleen zijn slechte raadgevers. Kiezen voor de Here en voor elkaar is allereerst een zaak van trouw. En dan mag je vervolgens ook bidden dat de Heer je zegent met positieve gevoelens voor Hem, voor elkaar, of voor je ongehuwde staat. En God zegent een keuze naar zijn wil. In mijn geval betekent dat: Anneke is de mooiste en liefste vrouw op aarde!

Dit principe is verder door te voeren. De gemeente is de bruid van Christus. Hij heeft zichzelf voor zijn gemeente gegeven. Hou ik van de gemeente?

Bid hier maar eens over door.

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Veilige Plek

Geplaatst op 16 juni 2020 door Eric Poelman

Hebreeën 13: 3  Denkt aan de gevangenen, alsof gij met hen gevangen waart; aan hen, die mishandeld worden, als mensen, die ook zelf een lichaam hebt.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Vrijdagavond was de Nacht van gebed voor de vervolgde kerk. Dat was dit keer slechts vier uurtjes,  van 21.00 tot 01.00 uur. Dus geen soep midden in de nacht (gevers, nog bedankt voor eerdere jaren), geen dichtvallende oogjes, geen lofprijzing–spring-oefening om half vijf om wakker te blijven dit keer ?. We zijn met drie gasten samengekomen bij een echtpaar uit onze gemeente. Dat mag tegenwoordig weer; en we zaten op anderhalve meter van elkaar. Ook dit ging met een internet-verbinding. Wat ik al eerder heb gezegd, deed ook nu opgeld. Mooi die digitale verbindingen, maar het blijft surrogaat, een afspiegeling van het werkelijke. Naar onze mening werd er deze avond teveel gepraat (het bleek een soort van TV uitzending met veel informatie en optredens) en te weinig gebeden. En op het laatst deden we dat zelf ook. Vreemd, maar zo blijkt maar weer dat je snel afgeleid wordt en meegetrokken in de gedragingen van een ander, positief of negatief (in dit geval de uitzending) en je focus kunt verliezen. Dat is dus een belangrijk leerpunt om een volgende keer alert op te zijn.

De verhalen van de vervolgde kerk waren er niet minder om. Ik zie de voorganger Marcus uit Nigeria nog voor me: zijn kerk afgebrand, veel doden na aanslagen van Boko Haram. Maar hij bleef en inmiddels telt zijn gemeente twee keer zoveel leden als voor de aanslag. Hij bidt niet dat de Here het lijden wegneemt maar om genade om te volharden! En daar vraagt hij ons gebed voor.

Dit soort voorbeelden zijn voor mij een spiegel. Wat doe ik? Hoe ga ik om met lijden? Wat vind ik belangrijk? En tegelijk: hoe moet ik handelen in het spanningsveld dat is ontstaan doordat we als Nederlanders beperkt samen mogen komen? Hoe hou ik rekening met de ander, mijn broeder en zuster, die bang is om ziek te worden. Hoe gedraag ik me zodat ik niet het risico loop om het virus op te lopen en zo een ander kan besmetten? En waar liggen de grenzen tussen rekening houden met de ander of me onnodig teveel schikken naar zijn of haar wil. Oftewel wanneer is de grens van “het belang van de ander” bereikt? Dat geldt binnen en buiten de gemeente. Als ik over de grenzen van een ander heen wals, kan ik die nooit bereiken met het evangelie. Als ik de grenzen van mijn broeder of zuster niet respecteer, schiet ik tekort in broederliefde.

De tekst bovenaan deze nieuwsflits staat in een context. De schrijver van de Hebreeënbrief zegt in Hebr. 13: 1 (dus één vers eerder) namelijk: Laat de broederlijke liefde blijven.

In enkele zinnen stelt hij broederliefde dus op één lijn met het omzien naar de gevangenen en het huwelijk in ere houden en rein leven (vers 4). Voor mezelf maak ik daar vaak onderscheid in, zo overdenk ik. Maar dat moet niet. Dit heeft allemaal te maken met het leven van een gelovige, en ja, met de volheid van de Heilige Geest. De Geest die niet in de eerste plaats is gegeven voor een persoonlijk euforisch gevoel van geluk, maar om Heilig te leven, om Jezus te weerspiegelen in woord en daad.

En dan ga ik maar weer op de knieën. Heer help mij. Ik weet niet goed wat ik moet doen. Openbaar aan ons uw wil. Vul ons met uw Geest, zodat wij de broederliefde op het oog houden en zo U eren.

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Regelzucht?

Geplaatst op 7 juni 2020 door Eric Poelman

Regelzucht

Romeinen 14: 1  Aanvaardt de zwakke in het geloof, maar niet om overwegingen te beoordelen. 2  De een gelooft, dat hij alles eten mag, maar de zwakke eet plantaardig voedsel. 3  Wie wel eet, minachte hem niet, die niet eet, en wie niet eet, oordele hem niet, die wel eet, want God heeft hem aanvaard. 4  Wie zijt gij, dat gij eens anders knecht oordeelt? Of hij staat of valt, gaat zijn eigen heer aan. Maar hij zal staande blijven, want de Here is bij machte hem vast te doen staan.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Nog altijd denken veel mensen dat het in het geloof gaat om uiterlijke regels en wordt “de kerk” vaak verweten schijnheilig te zijn. De boodschap van genade, omdat niemand van ons in staat is alle goede en zeer diepgaande regels van God na te komen, is nog onvoldoende bekend. Zijn de regels dan niet belangrijk, omdat we toch niet in staat zijn ons altijd perfect te gedragen? Natuurlijk wel, het is de hoogstaande norm, de goddelijke wet, die ons toont dat we zondigen en genade nodig hebben. De brief van Paulus aan de Romeinen leert ons dat duidelijk. Maar er is meer. Hij leert ons ook dat ieder die de Here Jezus van harte wil volgen, toch tot andere inzichten kan komen over uiterlijkheden. En die laatste worden ook bepaald door cultuur, leeftijd, achtergrond, persoonlijkheid en nog veel meer.

Als wij dan denken dat alleen wij het goede inzicht hebben en de ander niet, ligt oordelen of veroordelen op de loer. Zeker als we in sommige opzichten vanuit de Bijbel ons gelijk kunnen aantonen. Maar Paulus zegt dat gelijk hebben niet het belangrijkste punt is. Het gaat om het geweten van de ander. Hij maakt dat duidelijk in het voorbeeld van het wel of niet eten van vlees. Paulus zegt hier niet dat je dan geen vlees meer mag eten, maar dat gelovigen elkaar niet moeten veroordelen om een afwijkend standpunt, ook als dat als zwak geloof is te typeren.

Ik moest hier aan denken in verband met de nieuwe regels in onze samenleving door de corona crisis. Als gemeente zijn we bezig om binnenkort weer in grotere groepen samen te komen zodat we in juli weer als gemeente in aangepaste vorm God kunnen groot maken in de zondagdienst. Daarbij is het belangrijk dat we elkaars belang gaan zien. Sommigen vinden de anderhalve meter regel onzin. Anderen zijn echt bang om besmet te worden, of ze nu wel of niet in een risicogroep vallen. Het gaat er in Gods gezin niet om of je dan gelijk hebt, maar of je elkaar liefhebt en respecteert en dus rekening houdt met de angst van de ander.

Daar komt bij dat we een goed getuigenis afgeven richting de samenleving als we ons houden aan regels die niet tegen Gods Woord ingaan, ook als we het wellicht onzin vinden. Dan zeggen we indirect: de Baptistengemeente Leiderdorp is een veilige plek voor jou!

En dat zal vast niet altijd goed gaan. Sterker nog: de regels zijn gewoon niet altijd even duidelijk. Maar we mogen wel proberen “risicomijdend” samen te komen, in vertrouwen op de genade van onze Here Jezus Christus.

Speciale dag?

Paulus gaat in dit stukje verder met: 5  Deze immers stelt de ene dag boven de andere, gene stelt ze alle gelijk. Ieder zij voor zijn eigen besef ten volle overtuigd. 6  Wie aan een bepaalde dag hecht, doet het om de Here, en wie eet, doet het om de Here, want hij dankt God; en wie niet eet, laat het na om de Here en ook hij dankt God.

Deze tekst kan ik ook op een andere manier toepassen. Sommige mensen hechten niet aan speciale dagen, andere wel. Ik ken een ietwat oudere zuster, die hecht niet zozeer aan haar verjaardag, tenminste dat zegt ze. “Gewoon doorademen” zegt ze dan. Een beetje gek is wel dat ze andere mensen dan wel altijd feliciteert en bijna nooit iemand vergeet die jarig is of was en dan mailt, belt of een kaartje stuurt.

Dus: al hecht ze niet zo aan haar vierennegentigste verjaardag, ze vindt een felicitatie vast wel lief! ?. Ja, … is maandag jarig!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , | Een reactie plaatsen

Verder gaan

Geplaatst op 4 juni 2020 door Eric Poelman

Filippenzen 3: 15   Laten wij dan allen, die volmaakt zijn, aldus gezind zijn. En indien gij op enig punt anders gezind zijt, God zal u ook dat openbaren; 16  maar hetgeen wij bereikt hebben, in dat spoor dan ook verder!

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Ik werd de laatste dagen geconfronteerd met ups en downs. Het was Pinksteren geweest. Ik heb delen van livestream uitzendingen gevolgd, preken en muziek. En aan de ene kant zijn dat sterk motiverende momenten. Namelijk wanneer ik iets meekrijg over wonderen die zijn gebeurd en dat de Heilige Geest fantastisch heeft gewerkt in andere werelddelen, of wanneer ik luister naar hele mooie muziek.

Maar het kan ook soms gebeuren dat vervelende gevoelens me bekruipen. Zoals het gevoel over de spreker: “Wat ben jij een geweldige christen, en wat ben ik dan toch een slechte volgeling van Jezus!” Dus de spreker heeft zich naar mijn idee teveel boven mij als toehoorder verheven en een beeld gegeven dat ik het niet goed doe en hij wel. En dat kan volkomen onterecht zijn, het zal vaak meer over mij zeggen dan over hem. Ik realiseer me dat wij vaak mensen op een voetstuk zetten en onbewust onszelf te klein kunnen maken en naar beneden halen. Ik geloof niet dat dit Gods bedoeling is. We mogen ons laten inspireren door anderen, maar moeten hen niet vereren.

Als voorbeeld noem ik Otto de Bruijne, de vroeger veel meer bekende spreker en kunstenaar. Ik werd en word altijd enorm door hem gemotiveerd. En dan heb je de neiging om hem als persoon ook te bewonderen en zijn minder positieve eigenschappen niet te willen zien. Gelukkig noemt hij dan zelf dat hij voor zijn omgeving soms een onuitstaanbaar mens was (of is…). Die eerlijkheid vind ik fijn. Beter dan de voorganger die doet voorkomen alsof hij onfeilbaar is. En en-passant ook zijn vrouw (en kinderen), die ook groot met Colgate-smile op de aankondiging staat van de speciaal “gezalfde spreker”. Bij zulke foto’s vraag ik me altijd af wat men te verbergen heeft. En ook dat kan weer een veel te kritische (Nederlandse?) houding zijn.

Kortom: balans is nodig. Balans in het luisteren, balans in de manier waarop we naar onszelf kijken, balans in de manier waarop we naar anderen kijken. Ieder mens heeft goede en minder goede eigenschappen. Dat hadden Paulus en Petrus ook. We hebben allemaal Gods genade bikkelhard nodig en die geeft Hij ook! Laten we ons richten op de goede kanten van elkaar en de Heer dankbaar zijn in wat Hij door een ander mens doet. Ook als we uit onszelf wellicht moeite hebben met die ander.

En laten we onszelf niet als puur slecht beschouwen. Dat is zonde; het helpt ons niet en mist Gods doel voor ons. God beschouwt ons namelijk als volmaakt, dankzij Jezus Christus. En dat de Heilige Geest in ons is komen wonen is natuurlijk het teken dat Hij ons zo ongelooflijk lief heeft dat Hij zichzelf aan ons toevertrouwt. Denk daar eens over na: dat de Heilige God zijn heiligheid als het ware toevertrouwt aan gewone feilbare mensen, aan ons!

De Geest geeft ons vervolgens weer gaven om te benutten, om elkaar te dienen, tot opbouw van de gemeente. En de gemeente toe te rusten om te doen wat de Heer van ons vraagt. Hem te aanbidden in alles en zo de wereld te tonen wie de Here Jezus Christus is. Niet doordat we perfect leven maar doordat we een perfecte God dienen.

Laten we daarom dankbaar zijn voor wat de Heer door zijn genade al in ons leven heeft kunnen bereiken en nog meer gaat doen! “In dat spoor verder!”

Geplaatst in Nieuws | Getagged , | Een reactie plaatsen

Bruikbaar?

Geplaatst op 1 juni 2020 door Eric Poelman

Hand. 2: En eensklaps kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en vulde het gehele huis, waar zij gezeten waren; 3  en er vertoonden zich aan hen tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen; 4  en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

God kwam in het midden van zijn volgelingen, als een onverwachte rukwind, een hevige storm, een geweldig gedreven adem (!), een hevige windvlaag, een geweldige gedreven wind, om maar even diverse vertalingen te citeren. En hun leven was nooit meer hetzelfde!

Stel je bent een van de onbekende volgelingen van Jezus. Eén van die 120 zal ik maar zeggen (Hand. 1:15). Als je denkt dat je als discipel van Jezus alles al hebt gehad: eerst zijn sterven, dan de opstanding, dan de verschijningen van Jezus, zomaar ineens, in afgesloten ruimten, maar ook buiten, in Galilea, en daarna de hemelvaart. En nu al 10 dagen uitzien naar zijn wederkomst. Ja Hij komt terug, zou het nu al zijn, op het wekenfeest? Hij zegende ons immers en Hij komt terug om zijn koninkrijk te vestigen, dus waarom niet vandaag?

En dan komt de Geest ineens, met orkaankracht en met vuur. En Hij geeft de leerlingen nieuwe woorden om uit te spreken, om Gods grote daden te verkondigen! Maar Hij vraagt ook iets. Wat dan? Wat is er nodig om in nieuwe talen Gods grote daden te verkondigen?

Het lijkt er vaak op dat de Geest buiten de wil van de deze gelovigen om, door hen heen werkt en zij geen eigen wil of invloed hebben. Maar dan rekenen we volgens mij niet genoeg met het diepe verlangen van deze eerste volgelingen van Jezus om Hem weer te ontmoeten. Ze waren geen robots geworden maar volgelingen die uitzagen naar hun God. En daarom kon de Geest hen direct in vuur en vlam zetten. Ze waren al gericht op Hem. Hun hart ging uit naar Jezus. En de Geest trok als het ware in de woningen die al voor Hem klaargemaakt waren, de harten die al open stonden. En daarna vervulde Hij hen en liet hen de grote daden van God verkondigen.

En wij dan? Verwacht ik de werking van de Geest van God in mijn leven? Staat mijn hart wel voor Hem open? Durf ik de Heilige Geest de controle te geven? Om te beginnen over mijn tong, mijn woorden? Wil ik wel getuigen van de grote daden van God? Hou ik wel van Hem? Verlangt mijn hart naar die ontmoeting met Jezus? Ben ik bereid de storm van de Heilige Geest, de adem van God door mijn leven te laten waaien?

Of wil ik alleen volgen op mijn voorwaarden? Maar dan zal er geen sprake zijn van een hevige wind van de Geest die mij laat opstijgen, want dan hou ik mijn ankers in de grond en ben ik maar heel beperkt bruikbaar voor de Heer.

Ik wil ons uitdagen hier biddend mee aan de slag te gaan. Petrus zei: gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. 39  Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn.

De belofte is voor ons. Maar staan wij genoeg open voor de Heilige Geest? Mag Hij opnieuw een vuur in ons aansteken?

  • Open Doors Nacht van Gebed voor de vervolgde kerk. Helaas is fysieke deelname in een kerkgebouw zoals in voorgaande jaren niet mogelijk. Iedereen kan daarom in de nacht van 12 op 13 juni van 21.00 uur tot 01.00 uur een livestream volgen. Die is te vinden op opendoors.nl/nacht. Tijdens de Nacht van Gebed is het gebedsboekje een centraal onderdeel van het programma. Na aanmelding ontvang je op 12 juni een mail met daarin het programma en een directe link naar de livestream.

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen