1 Timoteus 1: 2 Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid.
Broeders en zusters,
Een Zweedse hoogleraar vergelijkt in een boek de coronapandemie met eerdere pestepidemieën. De pestepidemieën eisten vele malen meer slachtoffers dan welke andere ziekte dan ook. De actuele ellende door corona is erg, maar vele malen minder erg dan bij die ernstige ziektes uit het verleden, ondanks het aantal slachtoffers. Volgens wat tabelletjes ligt de coronasterfte in Nederland zo rond de 0,7% en wereldwijd onder de 2%. Maar in Amsterdam stierf tijdens de pest van 1536 ongeveer één op de tien (10%) inwoners! En in de 14e eeuw stierf mogelijk een derde tot de helft van de bevolking in Europa! Gruwelijke getallen!
Desondanks zijn er opvallende overeenkomsten in met name de manier waarop mensen reageren op ziekte. Vooral de angst is de grote gemene deler van alle ziekte-uitbraken. Mensen zoeken een zondebok (de Joden werden helaas meerdere keren aangewezen), mensen geloven allerlei complottheorieën en zijn bang voor hun eigen gezondheid. Ook zijn er mensen die geloven dat de ziekte een straf van God is, die Hij gebruikt om mensen op te roepen zich te bekeren.
In onze tijd valt vooral op dat mensen worden geraakt in hun beeld dat het leven maakbaar is. Vreemd eigenlijk omdat we al zo lang weten dat we allemaal ineens ernstig geraakt kunnen worden. Zoals in onze gezondheid, of economische omstandigheden, of in ons persoonlijke of nationale gevoel van veiligheid. Al jaren hebben we immers ook in Nederland te maken met rampen: de tweede wereldoorlog, overstromingen (Zeeland, Betuwe, Limburg), Tsjernobyl kernramp, aardbevingen (Groningen), recessies, explosie van kanker en andere ernstige ziekten, de wachtlijsten vanwege psychische problemen zijn enorm en onuitroeibaar, en ga zo maar door. Het is nooit rustig geweest.
Als gelovige weten we dat de wereld doortrokken is van zonde die zich op allerlei manieren uit en dat zal niet veranderen. Dus is de oproep aan ons om de gebrokenheid te accepteren en ons toe te vertrouwen aan de Here Jezus om in deze maatschappij zijn liefde te delen. Dat omvat ook opstaan tegen onrecht; maar ook bidden voor de overheid. Opdat wij rustig en ongestoord kunnen leven! Want de overheid reageert sterk op de angst en projecteert die continu op ons. Angst is een hele slechte raadgever, heb ik altijd geleerd en ervaren! Dat wil niet zeggen dat we de overheid niet moeten gehoorzamen, of onvoorzichtig moeten zijn. Maar ons vertrouwen is in de eerste plaats op Jezus Christus, of we nu ziek of niet ziek zijn, gevaccineerd of niet.
Ik vind het lastig om daarin balans te vinden. Maar de sleutel is gebed. Paulus schrijft: 1 Tim.2:1 Allereerst vraag ik dat er voor alle mensen gebeden wordt, dat er smeekbeden, voorbeden en dankgebeden voor hen worden uitgesproken. 2 Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid. 3 Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze redder, 4 die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen.
In rust en vroomheid kan de Heer ons gebruiken om zijn wil in praktijk te brengen tot redding van mensen die de waarheid over Jezus leren kennen.
