Heer, word wakker!

Geplaatst op 15 december 2020 door Eric Poelman

Markus 4: 38  Maar Hij lag achter in de boot op een kussen te slapen.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Zondag hadden we een mooie doopdienst. Twee jonge mannen toonden hun geloof in de Here Jezus door hun de doop, aan de gemeente, aan de wereld en in de hemelse gewesten. Dankbaar mochten we hier getuige van zijn.

Wat een omschakeling de volgende dag, toen de berichten naar boven sijpelden over een te verwachten complete lock-down. Weer een enorme tegenvaller voor iedereen. Ondernemers die vlak voor hun piekomzet de deuren moeten sluiten, kinderen die abrupt niet meer naar school kunnen gaan en de laatste leuke dingen voor kerst moeten missen. En de verwachting dat met de feestdagen bezoek amper is toegestaan. Ik kan het niet helpen, maar ik begrijp de acties van de overheid niet zo goed en vind dit onverwacht. Natuurlijk ben ik voor het beperken van de druk op de zorg, natuurlijk wil ik niet dat mensen ziek worden, en corona is niet zomaar een griepje. Dat is allemaal duidelijk en dus houden wij ons allen aan de regels. Is dat dan niet genoeg? 

En dan denk ik aan die andere slachtoffers van de pandemie en die door de maatregelen worden getroffen.  Ik denk aan: eenzaamheid, daklozen, uitgestelde zorg, ontslagen, vergroting sociale ongelijkheid, psychische klachten, vergroting van de ongelijkheid in onderwijs en thuissituatie, kinderen in onveilige thuissituaties.

Het voelt bij mij al geruime tijd alsof de deskundigen niet echt weten waar de oorzaak ligt en wat we moeten doen om die aan te pakken. En dus lijken alle acties een beetje op het moeten kiezen uit twee kwaden.

En dan mis ik de echte visie om hieruit te komen, want ook een complete platlegging van de maatschappij en krampachtig wachten op een vaccin voelt niet als een goede oplossing. En ook dan blijven we te maken houden met getroffenen.

U begrijpt, dit roept een enorme mix van emoties op. Dan weer ben ik geneigd te luisteren naar de ene expert, dan weer neig ik naar de ander. Ik ben het nu zelfs vaak eens met politici van partijen waar ik niet veel mee heb, omdat ze nu goede kritische vragen stellen!

Eigenlijk raakt dit ook bij mij een groot gevoel van onvermogen om een zo groot probleem op te lossen. Ik kan het niet, de deskundigen kunnen het niet, we geven graag allemaal een ander de schuld, maar dat lost niks op. Ik weet hierdoor één ding wel heel zeker: wij Nederlanders denken tot op zekere hoogte allemaal in een maakbare samenleving te wonen. Maar de coronacrisis toont aan dat we niets in eigen hand hebben. Dus moeten we leren om alle dingen over te geven aan de Here. Ook onze mening over de beslissingen van de overheid!

Heer, leid ons in de moeite, help ons Uw stem te horen in deze storm. ‘Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?’ riepen de discipelen (Markus 4: 38). En Hij staat op en bestraft de storm en zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?’

En dan denk ik: “Vader in de hemel, bewaar ons voor ongeloof. Help ons aan U vast te houden. Deze storm gaat weer voorbij. En nieuwe stormen zullen komen. Geef ons nieuwe moed. Help ons om ons op U te richten, niet op de storm. Zodat wij sterk zijn en in de hemelse gewesten en op aarde tonen dat U in ons de overwinnaar bent en ons door alle stormen heen bewaart”

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Gered door het bad der wedergeboorte!

Geplaatst op 11 december 2020 door Eric Poelman

Titus 3: 5 …heeft Hij, naar zijn ontferming ons gered door het bad der wedergeboorte en der vernieuwing door de Heilige Geest…,

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Paulus is er vol van. Het gaat om Jezus en Jezus alleen. Een nieuw leven is er door Hem. Verzoening met de Vader, alleen door Hem. Vergeving van onze zonde, alleen door Hem; het oude is voorbij gegaan, het nieuwe is gekomen. Ons oude leven is met Christus gekruisigd. We mogen het nieuwe leven aandoen, als het ware als een goed zittende jas, die comfortabel zit en warm is. Want de Here heeft het beste met ons voor!

Zijn liefde ging naar ons uit, toen wij nog vijanden waren van God. Hij redde ons! Hij gaf zijn leven, zodat wij een nieuw leven kunnen krijgen. Doordat we ons vertrouwen stellen op de Here Jezus, ons leven aan Hem geven, worden we gered van de eeuwige duisternis. Onze zonden worden van ons afgewassen. En we worden nieuwe mensen, kinderen van de Vader.

Zoals Paulus zegt: we zijn gered doordat we als het ware opnieuw geboren worden. En de Heilige Geest wil de vernieuwing in ons door laten werken, steeds meer en meer. Tenminste als we Hem de ruimte geven in ons leven. En als die uitwerking van de vernieuwing wordt gehinderd, ligt dat niet aan God. Immers, Paulus zegt in vers 6  “die Hij rijkelijk over ons heeft uitgestort door Jezus Christus, onze Heiland,” En dat gaat over de Heilige Geest.

Beseffen we dat? Dat de Geest rijkelijk, dus overvloedig over ons is uitgestort. Niet uitgedruppeld, maar uitgestort. Zoals je een enorme bak met water over iemand kunt uitstorten. Waarbij vergeleken de ice-bucket-challenge slechts een bekertje water is.

Bij de vernieuwing door de Geest gaat het om een enorme doorstromende waterval, die niet tegen is te houden. Met de kracht die onstuitbaar is. We kunnen maar één ding doen om dat tegen te gaan: weglopen!

Mag ik jou en mij uitnodigen om ons beschikbaar te stellen voor het bad van wedergeboorte en vernieuwing door de Heilige Geest die rijkelijk, onuitputtelijk, overvloedig, met enorme kracht, niet te stoppen energie, over ONS is uitgestort.

Loop niet weg. De doop betekent: de start van het nieuwe leven, waarvan de Geest de motor wil zijn. Loop niet weg voor de doop. Loop niet weg voor de Geest.

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Dopen in water of in genade?

Geplaatst op 3 december 2020 door Eric Poelman

Titus 2: 11  Want de genade Gods is verschenen, heilbrengend voor alle mensen!

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Hoe vaak spreken wij niet over genade waarbij we de nadruk meestal leggen op het feit dat dit een onverdiende gunst is, een cadeau van God dus? En dat is volkomen waar, dat is iets waar we nooit voldoende de nadruk op kunnen vestigen.

Maar de genade reikt verder, zo leert Paulus ons. De zin uit vers 1 gaat verder in de volgende zin:

Ze (de genade) leert ons dat we goddeloze en wereldse begeerten moeten afwijzen en bezonnen, rechtvaardig en vroom in deze wereld moeten leven, 13  in afwachting van het geluk waarop wij hopen: de verschijning van de majesteit van de grote God en van onze redder Jezus Christus. 14  Hij heeft zichzelf voor ons gegeven om ons van alle zonde vrij te kopen, ons te reinigen en ons tot zijn volk te maken, dat vol ijver is om het goede te doen.

Hij zegt nogal wat! Kunnen wij zeggen dat we de wereldse begeerten afwijzen? Ik denk dat we deze in combinatie met het woord “goddeloze” nog wel willen afwijzen. Maar wanneer is iets goddeloos? Hoe staat het met ons verlangen om te wonen in een mooi huis, een leuke baan te hebben, een vakantie te vieren in een ander land? Ik vind het vaak best lastig om daar balans in te vinden.

En hoe zit het met ons verlangen naar een leven dat bezonnen, rechtvaardig en vroom is? Het Griekse woord voor bezonnen betekent o.a. verstandig, matig, ingetogen, vol zelfbeheersing. En rechtvaardig betekent altijd doen zoals het behoort, eerlijk, rechtschapen, uit één stuk. Vroom is ook al zo’n lastig woord; dat associëren we soms met saai of zelfs je beter voordoen dan je bent. Maar dit woord betekent letterlijk: godvruchtig. Dus dat we de vrucht die God in ons laat groeien ook tonen.

De redenatie van Paulus loopt erop uit dat het verlangen van Jezus is dat wij vol ijver het goede doen. Dat kan als een verplichting voelen. Maar ik denk dat we het zo moeten zien: omdat we kennis hebben gemaakt met die geweldige genade van God, die ons heil brengt, daarom hebben we Hem lief en doen ons best om Hem in alles te eren. En dat gaat gepaard met vallen en opstaan. Maar op die manier vertellen we in woord en daad, dat de genade van God, dat geweldige cadeau, voor iedereen is!

En omdat we Hem willen eren, laten we ons dopen, dus onderdompelen, in Zijn Genade en daarna in het water!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Spreken is zilver?

Geplaatst op 26 november 2020 door Eric Poelman

Spreuken 25: 11 Een woord, in juiste vorm gesproken, is als gouden appelen op zilveren schalen.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

“Spreken is zilver, zwijgen is goud!” zo luidt het spreekwoord. En inderdaad, vaak kun je er maar beter het zwijgen toe doen. Zeker wanneer je merkt dat je eigenlijk geen woorden hebt voor de ander, om die te troosten bijvoorbeeld. Maar ook als er een conflict is. Hoe vaak maken we dat onbedoeld niet erger met onze woorden, omdat we elkaar niet begrijpen.

Ik lees in de krant momenteel veel over de “suggestieve vraagstelling” in een proefwerk van een leraar in Leiden. De wereld buitelt erover heen. Zelfs van een gerenommeerde rabbijn lees ik net een vernietigend commentaar. Nergens nuance. De leraar kan geen context, en geen nuance geven. Niemand die opmerkt dat de vraagstelling een relatie kent met waarneembare feiten. Ook is niet bekend of de leraar in zijn lessen bijvoorbeeld duidelijk heeft aangegeven dat we niet een hele groep mensen mogen veroordelen op de daden van een enkeling. Niemand die weet of hij bijvoorbeeld ook kritische vragen heeft gesteld over geweld dat in naam van het christendom is gepleegd. Mensen nemen direct afstand. Het oordeel is geveld op basis van een enkel beeld dat uit het totale verband is gehaald, zonder dat ieder de situatie echt kent (ik dus ook niet).

Deze reactie staat in contrast met de recente ophef over een leraar die bedreigd is omdat er een cartoon in zijn lokaal hing. Toen stonden vele politici te roepen dat er zoiets zou bestaan als het “recht op belediging”. Ik heb dat overigens niet in onze grondwet zo gelezen. Maar in Nederland lijkt het wel te gelden wanneer je nagaat hoe mensen over de Here Jezus mogen spreken. Er wordt in de maatschappij en zeker in de media veel gevloekt, en er wordt negatief afgegeven op het christendom, of op waarden die op de Bijbel gebaseerd zijn. Ik heb gelukkig nog niet gelezen dat daarvoor een school beveiligd moet worden omdat men bang is voor aanslagen van radicale “christenen”. Wordt er met twee maten gemeten of is men bang voor de reactie van een kleine groep?

Voor de duidelijkheid: ik schrijf dit niet om de maatschappelijke reactie op kritiek op christendom of kritiek op islam tegenover elkaar zetten. Als volgelingen van Jezus weten we dat we met negativiteit zullen worden geconfronteerd. Ik denk juist dat dit voorval aantoont dat onze maatschappij het nodig heeft dat we onze woorden wegen. En dat is zeer moeilijk. Maar laten we daarin elkaar ook genade geven. Iedereen zegt immers weleens iets op een manier dat de ander het ervaart als veel te hard, of te kwetsend, of pijnlijk. Maar dan is het juist zaak om door te praten en niet social media in te schakelen, of het verhaal bij de kapper te delen.

Laten we proberen elkaar te begrijpen; woorden te spreken die misschien niet gouden appeltjes zijn, maar dan toch minstens een zilveren glans hebben.

Geplaatst in Nieuws | Getagged | Een reactie plaatsen

Reikhalzend verlangen naar herstel!

Geplaatst op 20 november 2020 door Eric Poelman

Rom 8: 19  Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden der zonen Gods.

Lieve broeders en zusters,

Overdenking

Ik zit op het puntje van mijn stoel het is zo spannend

En ik ga op mijn tenen staan, ben zo verlangend

Naar die ene grote dag dat ik Hem ontmoeten mag

Oh oh oh het is zo spannend!

Een hele nieuwe hemel, een hele nieuwe tijd

Een hele nieuwe aarde, vol gerechtigheid

En dat is vrede voor de mensen, een wereld zonder grenzen

Voor iedereen te eten en niemand wordt vergeten

Vlaggen in de boom, shalom, shalom

Een kinderliedje? Van Elly en Rikkert toch? Ja een kinderliedje!

Maar is dat eigenlijk ten diepste wel alleen een kinderliedje? Wat als je al jaren ziek bent? Ik lees niet over iemand die al ruim 20 jaar ernstig ziek is. Dan kun je met haar deze tekst uitroepen als een roep om verlossing. Niet alleen een bemoediging voor kleine kinderen die beseffen dat het oneerlijk is dat de westerse wereld in rijkdom leeft en in de derde wereld dagelijks mensen sterven van armoede. Maar ook voor ons, als het leven ons zwaar kan vallen en we verlangen naar verlossing van ons aardse bestaan. Verlossing van ziekte, of van eenzaamheid, of van…

Paulus riep het ook uit in Rom. 8 (de verzen 19-23) dat de schepping met reikhalzend verlangen wacht tot Gods kinderen openbaar worden, dus bekend worden. Nu wordt de schepping nog onderdrukt door de heerser van deze tijd, de duivel. En daarom is het nog een vruchteloze puinhoop. Maar God zal dit alles herstellen en bevrijden. Ook wij zijn dus nog onvoldoende openbaar geworden voor de schepping, ookal hebben wij dan de Geest al ontvangen.

Zo duidelijk is in deze tijd de actualiteit te zien van vers 22: Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. Dat is een feit, en daar kunnen we onder zuchten. Maar, vlaggen in de boom: wij verwachten de komst van onze Here Jezus en de verlossing van ons lichaam.

De Geest wil ons hierin bemoedigen, dit als eerst in onze gedachten laten komen. Zodat we niet in de op zich realistische maar negatieve gevoelens blijven hangen. Hij wil ons de overwinning geven in de strijd tegen de beleving van de negatieve realiteit. Hij laat ons op Jezus zien. In Hem is er werkelijke verlossing. In Hem is er werkelijke vrede, werkelijke shalom! Eerst vrede met God, alle andere vormen van vrede vloeien daaruit voort.

Vlaggen in boom, shalom, shalom!

Geplaatst in Nieuws | Getagged , , | Een reactie plaatsen